Σημαντική Διάκριση για το Σχολείο μας

Με μεγάλη χαρά σας  πληροφορούμε πως η μαθήτρια της Ε΄ τάξης του Σχολείου μας Μουλλάλλι Ερσιόλα βραβεύθηκε στον 2ο Πανελλήνιο και Παγκύπριο Διαγωνισμό Ποίησης και  Διηγήματος για Παιδιά  και Εφήβους έτους 2013  της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών.  Κέρδισε την 4η θέση ανάμεσα σε 700 συμμετέχοντες μαθητές Δ΄, Ε΄ και Στ΄τάξεων με το ποίημά της με τίτλο "Ελλάς  -   Ελλάδα η πατρίδα μου".  Η απονομή των τιμητικών διακρίσεων έγινε την Παρασκευή 21 Μαρτίου  2013 στην κατάμεστη αίθουσα του Φιλολογικού  Συλλόγου "Παρνασσός".  Στον ίδιο διαγωνισμό την 7η θέση είχε το ομαδικό ποίημα των μαθητών μας, Λιάκου Νικόλαου,  Σαββίδη Λεωνίδα και Καραμποΐκη Στάθη με τίτλο "Η φαντασία που καλπάζει", αλλά δεν βραβεύθηκε  καθώς δίνονται μόνο 6  βραβεία κατά κατηγορία.  Θερμά συγχαρητήρια σε όλους! Παρακάτω δημοσιεύουμε τα δύο ποιήματα. Τα ποιήματα των υπολοίπων μαθητών βρίσκονται στη σελίδα της τάξης τους.

Ελλάς  -   Ελλάδα η πατρίδα μου

Ελλάδα,  πατρίδα μου

εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα,

εδώ θα ζήσω!  Στο υπόσχομαι!

Οι γονείς μου ήρθαν από μακριά,

από άλλη πατρίδα.

Εγώ γνωρίζω μόνο εσένα!

Ελλάς, Ελλάδα πατρίδα μου!

Καταλαβαίνω πόσα έχεις ζήσει,

πόσους κινδύνους,

πόσοι αγωνίστηκαν για σένα.

Για  να σωθείς εσύ.

Αυτοί που αγωνίστηκαν είχαν φόβο,

αλλά τον ξεπέρασαν!

Έτσι και εμείς φοβόμαστε την κρίση,

αλλά θα νικήσουμε το φόβο μας.

Ελλάς, Ελλάδα πατρίδα μου!

Ελλάδα μου, πατρίδα μου

με τ’ ακρογιάλια σου,  τα πελάγη σου,

τα νησιά σου και την ομορφιά σου!

Ελλάς, Ελλάδα πατρίδα μου!

Όποιος έχει ατσάλινη καρδιά

σε αγαπάει πραγματικά.

Ελλάδα μου, πάντα θα είσαι στην καρδιά μου.

Ελλάδα μου πατρίδα μου,

εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα,

εδώ θα ζήσω! Στο υπόσχομαι!

Ελλάς, Ελλάδα πατρίδα μου!

To ποίημα έχει δημοσιευθεί στην ιστοσλίδα της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών

Η φαντασία που καλπάζει     

Κάθε πρωί που ξυπνώ έχω τον ήλιο συντροφιά!

Τον ήλιο που ρίχνει χρυσό φως στην καρδιά μου.

Κοιτάζω ψηλά!

Ένας χρυσός καβαλάρης

καλπάζει πάνω στο ουράνιο τόξο.

Μερικά σύννεφα είναι κοντά στον ήλιο!

Πόσο θα ήθελα να ήμουν και εγώ

πάνω σε ένα σύννεφο χρυσό!

Ο ήλιος πέφτει  και  θάλασσα γίνεται χρυσή.

Ο καβαλάρης χάνεται για άλλη μια φορά.

Το φεγγάρι σεριανίζει στη θάλασσα των αστεριών

και ασημώνει τα  νυχτολούλουδα.

Τα ρυάκια γουργουρίζουν στο φεγγαρόφωτο.

Κοιτάζω στον ουρανό

και φαντάζομαι λίμνες με διαμαντένια ψάρια.

Ένα  αστέρι πέφτει! Το φεγγάρι το φωτίζει

κι εγώ  νομίζω πως φωτίζει την καρδιά μου.

Τρέχω να βρω το αστέρι!

Ο καβαλάρης βγαίνει μέσα από τη νύχτα

και καλπάζει στον ουρανό φέρνοντας  το καλοκαίρι!


To ποίημα έχει δημοσιευθεί στην ιστοσλίδα της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών